Alguno tendrá que asumir responsabilidades del “no” a todo

Kaixo, Axier

Ez naiz gisa honetako eztabaidetan sartzearen zale, baina Abadiño eta bere eskualdea hartzen ari diren norabide sozioekonomikoaz kezkatuta, ezin izan diot lerro batzuk idazteko bulkadari eutsi. Miopia egotzi diezu zu gisako beste politikari batzuei, baina nago ez ote zaren, oharkabean bada ere, zu zeu ere miopian erori. (Jakin badakit politikari ohia zarena, baina segur naiz politika ez duzula inondik inora alboratu. Eta kasu, errespetu osoarekin egin nahiko nizkizuke iruzkinok, ezelako malizia barik).

Lehendabiziko miopia ariketa horretan diozu, “landa-eremua babestu” eta “merkatari txikien kaltetzea” bezalako argudioak erabiltzea, ideologia jakin bat ezkutatzeko mantrak baino ez direla. Kontra daudenen ideologiaz mintzo zara, agintari edo enpresa erraldoien erabakiek ideologiarik ez balute bezala. Ez zara ohartu, edo beharbada nahita utzi duzu bazter, multinazionalei bidea errazteko erabaki batek kriterio bat duela atzean nahita nahiez. Herriko agintariak multinazionalen bozeramaileekin batzartzen diren heinean, eta elkarri lurrak salerosteko aukeraz mintzo direnean, ariketa ideologiko baten aurrean gaude herritarrok. Eredu sozioekonomiko bat edo bestea hobestearen inguruko ariketa da. Eta erabaki bat ala bestea hartzeak norabide bat ematen dio herri bati, proiektu bati. Nortasun bat, finean.

Bigarren miopia iritzi artikuluko tituluan bertan pausatu duzu. “Baten batek hartu beharko du guztiari ezezkoa emateko ardura”. Errua aldebakarrekoa omen, ezetzarekin tematzen direnena beti. Guztiari baiezkoa ematen dionak ez ei du ardurarik. Eta kontu egin, orain arte behintzat, baietzak irabazi duela. Badira urte batzuk hanburgesa jatetxe multinazionalek gurean lur hartu zutela. Eta orain oso litekeena da baietzak ostera irabazi eta aurki beste supermerkatu bi izatea. Lau lirateke orotara. Ez zara ohartu, edo beharbada nahita utzi duzu bazter, orain arte “baiezkoa” gailendu dela, horrenbestez, baiezkoa defendatu dutenena dela horrek herrian eragiten dituen ondorioen ardura, eta, zuk, hala nahita, ezezkoan tematzen direnei egotzi diezula ardura.

Artikulua irakurrita, lehendabiziko paragrafoan aipatutako ideia bat atera nahiko nuke argitara. Lerro artean irakurri dizut (edo beharbada interpretatu dizut, hau ere hautu pertsonala da), ekonomia bizitza bera bezalakoxea dela, naturala, zerbait zerutik eroria bezala. “Horrelakoxea da bizitza, horrelakoxea da ekonomia, zer egingo diogu ba?” gisako zerbait interpretatu dizut. Zehazki, hemen: “etengabeko aldaketa batean bizi gara”. Zure berbak nire egiten ditut, iruditzen baitzaidalako hor dagoela muina, etengabeko aldaketa horretan, erabakiak hartu behar horretan, ardurak hartu behar horretan, herriko sozioekonomian eragite horretan. Miopiak, baina, ez dizu ikusten utzi erabakia hartzeak ez duela norabide bakar bat, baizik eta aukera aniztasuna dagoela “etengabeko aldaketen” joko-zelai horretan. Asko dira aukerak. Erabaki liteke multinazionalei bidea erraztea, edo erabaki liteke multinazionalei bidea ahalik eta gehien oztopatzen ahalegintzea. Erabaki liteke ekoizle eta dendari txikientzako programa bat garatzea (gaur gaurkoz ez dago deus) edo erabaki liteke ekoizleen afera folklorera mugatzea (San Blas, San Prudentzio, San Antonio egunetako azokak, esaterako). Ideologia da, beste behin ere, muina.

Eta hor dago egiazko jokoa: borroka ideologikoan. Eredu bat ala bestea hobeste horretan, beti ere, norberaren hautuak, zure erabaki eta argudioek ere, ideologia bat badutela kontuan hartuta.

Tira Axier, politikari, politikari ohi edo politika-zaleak garen heinean segi dezagun eragiten. Ondo izan!

Interesante leer este articulo al exconcejal de Abadiño, candidato a alcalde que perdio el PNV despues de 20 años y sigue siendo una 3 fuerza en el pueblo que actuamente gobierna con Navarro apoyando a la creación de puestos basuras y destrozando al comercio pequeño con nuestros terrenos sin consultar a la ciudadanía.
Recordar el pasado a veces no suele ser tan bueno porque en Abadiño tenemos mucho para recordar al PNV sobre sus chanchullos, manejes en el pueblo. Más de lo que usted le puede recriminar a Daniel Maeztu, que en el pueblo es la segunda fuerza y se confia más en ellos.
Pensar en los menos favorecidos es lo que queremos los ciudadanos, lo dicho, recordar el pasado sr Axier Garate muchas veces no suele ser muy bueno, por algo Abadiño no confio en usted y en nadie más . Con este articulo nos vuelven a demostrar que detras de todo esto el pnv sigue sin cambiar.

Tal y como dice Eguren, nada tiene que ver el caso de Artiach con el actual, ni en concepto ni en marco de mercado. No quisiera meterme con la profesión del que escribe el artículo, pero para ser asesor financiero poco conoce, o mejor dicho, poco le importa, el efecto expulsión que pueda tener en el comercio pequeño la nueva implantación de hipermercados. En este marco que se plantea el pequeño comercio está avocado al cierre.
Y puestos a asesorar Sr. Axier, se ha planteado usted cómo asesorar en el ayuntamiento para que los terrenos a utilizar para estos fines sean subastados en condiciones legales y no con precios pactados?
Como usted bien dice, alguno tendría que asumir las responsabilidades por los acuerdos en comidas, tratos de favor y amiguismos de dudosos intereses. Parece mentira que haya sido concejal cuando los vecinos de Abadiño le importan tan poco.

ZASCA!!!!

Que haya más competencia en supermercados es bueno. Y que se facilite a las empresas que monten negocios es esencial Sr Maeztu. Si no se irán a otro sitio. Siempre y cuando cumplan con las reglas establecidas.

Cada uno que monte lo que quiera y compre lo que quiera ( de acuerdo a las leyes)