Atsegin izatea

Goizean goiz esnatzen banaiz eta eguzkia zeruan ikusten badut, eguna alaitu egiten zait eta energia positiboz lan egiten dut. Argiak guztiz baldintzaten nau nire izaeran. Dena begi onez ikusten dut eta pozik nago. Une horietan, nire buruari galdetzen diot, hain zaila ote da ???aupa??? esatea, ???mesedez??? eskatzea edo barre bat botatzea, aurpegi luzea jarri beharrean. Egia esan, portaera atseginak gero eta gutxiago sumatzen ditut. Ez dakit zein ote den arrazoia baina ziur nago, bizi dugun egoera ekonomikoak guztiz baldintzatzen gaituela.

Urteak aurrera joan ahala, konturatzen naiz gure bizitzan zer garrantzi handia duen atsegin izateak. Bizitzaren alde onak ikustea egoera latzeei aurre egiteko. Gaixotasuna larri bat baduzu jarrera positiboaren garrantzia, lagun baten heriotzaren aurrean zein lan barik geratu bazara. Baina komunikabideetako albisteei erreparatuz gero, gatazkak amorru-giroan jartzen gaitu.

Umetan gurasoek esaten ziguten, trena hartuz gero, jende nagusiari jarlekua utzi behar zaio edo haurdun denari, ???eutsi jesarlekua??? adierazten ziguten. ???Egun on???, ???ondo izan???, ???eskerrik asko???, ???kafea, mesedez??? eta horrelakoak esan hehar direla gogoratzen zizkiguten. Gaur egun berriz, eta izan dudan esperientziagatik, bizikletarekin edo txupetearekin joz gero, hor konpon!

Baina  badago beste kontu bat eta azken urteetan sumatu dudana. Gaur egungo gizartea txirotzen doa. Etengabe. Krisiak daukan eraginik zorrotzena hori da: soldatak gutxiagotu, gero eta jende gehiago euren pisuetatik botatzen, langileak kalera bidali???eta gutxi batzuk, hori bai, aberasten. Guzti horri gehitu behar zaio, gaur banketxe batean ikusi dudana.

Hirurogeita hamarren bat urteren bueltan ibiliko den agure bat banketxeko mostradorean. Ez baitu ondo entzuten eta beste aldeko neskak ere entzumen kaskarra duenez, denok entzun dugu esandakoa. Agurea lokal txiki baten jabe da, hilero hirurehun euro ordaintzen zizkioten alokairuarengatik, horri esker berdintzen zuen hila, oso pentsio txikia baitu, eta emaztea, gaixo. Faktura baten kobrantza atzeratzea eskatzen ari zaio neskari, hilabeteak baitira ez diotela alokairua ordaindu. Bulegariak esan dio, berak ezin duela ezer egin. Han geunden berezoek hasieran eszena irribarrez hartu badugu ere, pizkanaka-pizkanaka tamalgarria iruditu zaigu.

Bulegariak ezin duela ezer egin esan dio. Zer gertatuko zaio?  Bere lokal txiki hori galdu eta banketxearen esku utzi beharko du? Lotsagarria!!! Mota horretako kontuekin zaila izaten da irribarretsu egotea baina???

Idoia Azkorbebeitia kazetaria da